ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

e-mail επικοινωνίας: nikolaosppappas@yahoo.com

Κυριακή 2 Αυγούστου 2020

Η εκστρατεία των Συρακουσών στην Ετρουρία

του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος 


 
Έλληνες και Ετρούσκοι συγκρούστηκαν αρκετές φορές στις θάλασσες της Ιταλίας για τον έλεγχο της Τυρρηνικής θάλασσας. Ελληνικές πόλεις υπήρχαν τόσο στο ανατολικό κομμάτι της Σικελίας (το δυτικό ελεγχόταν από τους Καρχηδονίους) όσο και στη νότια Ιταλία, όπως π.χ. στην Καμπανία, όπου εκεί τον κύριο έλεγχο είχαν οι τυρρηνικές πόλεις.

Οι μεγάλες συγκρούσεις μεταξύ των δύο λαών της Μεσογείου ξεκίνησαν στα μέσα προς τα τέλη του 6ου αιώνος π.Χ. και συγκεκριμένα το 535 π.Χ. με τη ναυμαχία της Αλαλίας όπου οι Έλληνες αντιμετώπισαν τον συνασπισμό Ετρούσκων-Φοινίκων (βλ. περισσότερα εδώ: https://bit.ly/3hQnO5C ) και το 524 π.Χ., με τη μάχη της Κύμης. Άλλη μεγάλη σύγκρουση έγινε το 504, όταν οι Έλληνες της Κύμης υποστήριξαν τους Λατίνους της Αρικίας εναντίον των Ετρούσκων του Κλουσίου το οποίο τότε κυβερνούσε ο Λάρος Πορσήνας (περισσότερα για τον Τυρρηνό βασιλιά βλ. εδώ: https://bit.ly/3fhmsiW ). Στην μάχη αυτή οι Έλληνες κέρδισαν υπό τον Αριστόδημο τον υιό του Πορσήνα, Αρούνς, τον οποίο και σκότωσαν.

Σημαντική στιγμή ήταν η μάχη της Ιμέρας το 480 π.Χ., όπου Ετρούσκοι μισθοφόροι υπό τις διαταγές των Καρχηδονίων επιτέθηκαν στους Έλληνες της Σικελίας τη στιγμή που οι Πέρσες εισέβαλαν στην μητροπολιτική Ελλάδα (για τη μάχη βλ. περισσότερα εδώ: https://bit.ly/3k3Dvsq ). Η ναυμαχία της Κύμης το 474 π.Χ. ήταν καθοριστική. Οι Κυμαίοι με την βοήθεια των Συρακουσών και πολλών άλλων ελληνικών πόλεων της Ιταλίας, οι οποίες ήταν ενοχλημένες από την ετρουσκική πειρατεία, νίκησαν τους Ετρούσκους περιορίζοντάς την δύναμή τους στις θάλασσες της Καμπανίας. 

Όμως οι Ετρούσκοι δεν το έβαλαν κάτω. Ναυπήγησαν νέο στόλο κάτι που ενόχλησε τους Συρακουσίους. Φαίνεται ότι συνέχισαν τις πειρατείες τους, όπως μας αποκαλύπτει και ο Διόδωρος Σικελιώτης στην Ιστορική Βιβλιοθήκη, με αποτέλεσμα ο δήμος της πόλης της Σικελίας το 453 π.Χ. να εκλέξει τον Φάυλλο ναύαρχο και να τον στείλει στην Ετρουρία. Ο Φάυλλος απέπλευσε για το νησί της Αιθάλειας (σημερινή Έλβα) το οποίο και λεηλάτησε. Όμως, σύμφωνα με τον Διόδωρο, χρηματίστηκε από τους Ετρούσκους με αποτέλεσμα να επιστρέψει στις Συρακούσες χωρίς να πράξει κάτι το αξιόλογο.

Οι Συρακούσιοι οργισμένοι τον καταδίκασαν για προδοσία και τον εξόρισαν, ενώ στη συνέχεια όρισαν νέο ναύαρχο, τον Απελλή. Αφού του έδωσαν 60 τριήρεις ο Απελλής εισέβαλε στην Κορσική, η οποία από τη ναυμαχία της Αλαλίας ελεγχόταν από τους Τυρρηνούς και συγκεκριμένα από τα Άγυλλα, και κυρίευσε και την Αιθάλεια. Μετά από τις μεγάλες αυτές νίκες ο Απελλής επέστρεψε στην πόλη με πολλούς αιχμαλώτους και λάφυρα. Φαίνεται, επίσης, ότι στην Κορσική ίδρυσε κάποια μόνιμη φρουρά ή εμπορικό σταθμό που ονομάστηκε Συρακούσιος λιμήν.

Αυτή ήταν και η τελευταία γνωστή σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων και Ετρούσκων. Τα επόμενα χρόνια η Καμπανία θα κατακτηθεί από τους Όσκους, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τις πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ των δύο λαών, θα τους κατακτήσουν και θα κυριαρχήσουν στην περιοχή μέχρι και οι ίδιοι να κατακτηθούν από τους Ρωμαίους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου