Η ταπείνωση των Ετρούσκων και το τέλος του οκταετούς πολέμου (359-351 π.Χ.) με τη Ρώμη
του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος
Οι Ρωμαίοι παρά τις νίκες τους κατά των Ετρούσκων (βλ. Β' μέρος ΕΔΩ: https://bit.ly/3dbB9ng ) θέλησαν να απαντήσουν δυναμικά σε όσους λίγο πριν είχαν στραφεί εναντίον τους. Στόχος τους το 533 π.Χ. έγινε η ετρουσκική πόλη Άγυλλα (ή Καιρέα) της οποίας πολλοί νεαροί άνδρες είχαν συμμετάσχει στις επιθέσεις κατά των ρωμαϊκών αλατοποιείων και φαίνεται ότι μεγάλο μέρος των λεηλασιών μεταφέρθηκε στην ετρουσκική πόλη. Ο ύπατος Μάρκος Βαλέριος Πουμπλίκολας, ο οποίος εκείνη την εποχή πολεμούσε τους Ουόλσκους, ανακλήθηκε από την σύγκλητο και αφού έλαβε εντολή να διορίσει κάποιον δικτάτορα επέλεξε τον Τίτο Μάνλιο, γιο του Λούσιου, και αμέσως δόθηκε εντολή για εκστρατεία κατά των Ετρούσκων των Άγυλλων (Caere) και των Φαλερίων (Falerii).
Οι πολίτες των Άγυλλων μόλις αντιλήφθηκαν τί τους περίμενε γέμισαν τρόμο. Ο Λίβιος είναι η μοναδική μας πηγή σε αυτή τη φάση του πολέμου. Μόλις αντιλήφθηκαν πόσο λάθος είχαν υπολογίσει τα πράγματα άρχισαν να καταργιούνται τους Ταρκυνίους που τους υποκίνησαν σε εξέγερση (η πόλη είχε συμμαχήσει στο παρελθόν με τη Ρώμη και είχε ειδικά προνόμια: βλ. περισσότερα εδώ: https://bit.ly/3grTyhO ) και αντί να προετοιμαστούν για τις εχθροπραξίες αποφάσισαν να στείλουν πρέσβεις στη Ρώμη για να ζητήσουν συγχώρεση για το λάθος τους και ειρήνη. Οι απεσταλμένοι μόλις έφτασαν στην Ρώμη στάθηκαν μπροστά από τους συγκλητικούς αλλά και τους πολίτες της Ρώμης και αφού είπαν διάφορα λόγια ώστε να τους λυπηθούν, υποστήριξαν ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο επιθέσεως στη Ρώμη, αλλά ότι καθώς οι Ταρκύνιοι περνούσαν από τα Άγυλλα υποχρέωσαν κάποιους χωρικούς να λάβουν μέρος στην λεηλασία. Μάλιστα πρότειναν στους Ρωμαίους να συλλάβουν τους ενόχους και να τους παραδώσουν στους Ρωμαίους για να δικαστούν.
Οι Ρωμαίοι ενθυμούμενοι τη βοήθεια των πολιτών της Καιρέας την εποχή του πολέμου κατά των Γαλατών αποφάσισαν να χορηγήσουν ειρήνη στην ετρουσκική πόλη και συμφωνήθηκε ανακωχή διαρκείας 100 ετών. Αφού οι Ρωμαίοι έκλεισαν το ένα μέτωπο, στη συνέχεια στράφηκαν κατά των Φαλερίων. Όταν ο ρωμαϊκός στρατός έφτασε στην περιοχή δεν εμφανίστηκαν εχθρικά στρατεύματα με αποτέλεσμα οι Ρωμαίοι να προχωρήσουν σε μερικές λεηλασίες και να επιστρέψουν στη Ρώμη χωρίς να πολιορκήσουν καμία εχθρική πόλη. Την υπόλοιπη χρονιά οι Ρωμαίοι ασχολήθηκαν με το να επιδιορθώνουν τα τείχη και τους πύργους τους, ενώ εγκαινιάστηκε και ο ναός του Απόλλωνος.
Το 352 ένας νέος συναγερμός σήμανε στη Ρώμη καθώς υπήρχαν αναφορές ότι τα δώδεκα ισχυρότερα κράτη της Ετρουρίας (για την ετρουσκική Δωδεκάπολη βλ. περισσότερα ΕΔΩ: https://bit.ly/2zoGEAA
) ετοιμάζονταν να επιτεθούν και αποφασίστηκε να διοριστεί νέος δικτάτορας. Ο άνθρωπος που επιλέχθηκε ήταν ο Κάιλος Ιούλιος. Παρά τους φόβους των Ρωμαίων, τελικά οι φήμες αποδείχθηκαν ψευδείς και η χρονιά εκείνη ολοκληρώθηκε χωρίς καμία εχθροπραξία.
Το 351 π.Χ. θα είναι η τελευταία χρονιά του οκταετούς πολέμου (359-351). Εκείνη τη χρονιά ύπατοι εξελέγησαν οι Κάιος Σουπλίκιος Πέτικος και ο Τίτος Κουίνκτιος Πέννος. Ο Πέτικος έλαβε εντολή να επιτεθεί στην Ταρκυνία ενώ ο Πέννος στους Φαλέριους. Όμως οι εχθροί δεν εμφανίστηκαν πουθενά, καθώς οι δύο πόλεις ήταν εξουθενωμένες από τους πολέμους, και οι Ρωμαίοι περιορίζονταν στο να κατακαίνε τις γαίες των Ετρούσκων. Η Ταρκυνία και οι Φαλέριοι τελικά έκαναν πρόταση για ανακωχή πρώτα στους ύπατους και μετά στην σύγκλητο. Οι Ρωμαίοι συμφώνησαν με τις δύο πόλεις για εκεχειρία 40 ετών.
Η Ταρκυνία το 308 π.Χ. ανανέωσε την ειρήνη για άλλα 40 χρόνια και από εκεί και πέρα είναι άγνωστο το κατά πόσο συγκρούστηκε με τη Ρώμη. Το σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή η περιοχή αυτή μετατράπηκε σε ρωμαϊκή πόλη (δεν γνωρίζουμε εάν οι πολίτες εκδιώχθηκαν ή απλά εκρωμαϊστηκαν). Περισσότερα γνωρίζουμε για τους Φαλερίους, οι οποίοι μετά την εκεχειρία του 351 φαίνεται ότι έγιναν σύμμαχοι των Ρωμαίων, ενώ στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην πόλη και ρωμαϊκή φρουρά. Οι Φαλέριοι προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τον Πρώτο Καρχηδονιακό Πόλεμο για να κηρύξουν την ανεξαρτησία τους, αλλά η εξέγερσή τους έληξε άδοξα το 241 π.Χ. με τη σφαγή 15.000 Φαλερίων και την καταστροφή της πόλης. Οι επιζώντες μεταφέρθηκαν σε μια άλλη πόλη η οποία ονομάστηκε από τους πρόσφυγες Νέοι Φαλέριοι (για τον λόγο αυτό οι Φαλέριοι αναφέρονται σε πολλές πηγές και ως Φαλέριοι Παλαιοί, ώστε να ξεχωρίζουν από τη νέα πόλη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου