του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος
Ο Σέρβιος Τύλλιος ήταν ο έκτος βασιλιάς της Ρώμης, και ο δεύτερος της Ετρουσκικής δυναστείας (μετά τον Ταρκύνιο τον Πρεσβύτερο) στον οποίο πιστώνεται το Σερβικό Σύνταγμα και κυβέρνησε από το 578 έως το 535 π.Χ.
Ο Τύλλιος ήταν ο πρώτος βασιλιάς που δεν εξελέγη από τον λαό αλλά ανέβηκε στον θρόνο έχοντας κληρονομικό δικαίωμα.
Σύμφωνα με τον μύθο ο Σέρβιος ήταν δούλος στο σπίτι του Ταρκύνιου του Πρεσβύτερου και παντρεύτηκε την κόρη του. Ο γάμος έγινε δεκτός από τον Ταρκύνιο μέσω της προτροπής της γυναίκας του Τανακύλλας, η οποία είχε προφητικές δυνάμεις και είδε το μεγαλείο του. Όταν ο Τύλλιος έγινε μονάρχης η Τανακύλλα έγινε σύμβουλός του.
Η καταγωγή του έχει γίνει αντικείμενο διαφωνιών. Για τους σύγχρονους ιστορικούς, πιθανότατα ο Τύλλιος ήταν Λατίνος. Όμως ο αυτοκράτορας Κλαύδιος (βασίλευσε το 41 με 54 μ.Χ.) ο οποίος ήταν ιστορικός της Ετρουρίας, ανέφερε ότι ο Σέρβιος ήταν Ετρούσκος και κανονικά λεγόταν Μαστάρνα (Macstarna).
Όποια κι αν ήταν η καταγωγή του Τύλλιου, το σίγουρο είναι ότι συνέχισε την πολιτική των Ετρούσκων μοναρχών. Χώρισε τους πολίτες της Ρώμης σε πέντε τάξεις, ανάλογα με τον πλούτο, ενώ αναθεώρησε και τους θεσμούς της πόλεως. Λέγεται ότι αντικατέστησε τις αρχικές φυλές της Ρώμης από 21 νέες, 4 στο άστυ και 17 στις γύρω αγροτικές περιοχές. Στόχος ήταν η αύξηση των φορολογικών εσόδων αλλά και του δυναμικού του στρατού.
Πάντως πολλές από τις μεταρρυθμίσεις αυτές είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιήθηκαν πολύ αργότερα και απλώς να πιστώθηκαν σε αυτόν. Για παράδειγμα είναι πιθανών λανθασμένη η άποψη ότι σε αυτόν οφείλεται η εισαγωγή νομισμάτων αργύρου και χαλκού στη Ρώμη.
Επιπλέον, κατά την βασιλεία του Τύλλιου ο στρατός της Ρώμης απέκτησε το σύστημα των 60 εκατονταρχιών με 100 άνδρες εκάστη (συνολικά 6.000 άνδρες) και έτσι διπλασίασε τον ρωμαϊκό στρατό.
Στο θρησκευτικό κομμάτι, ο Σέρβιος ίδρυσε το παλαιότερο και σημαντικότερο ιερό της λατινικής θεότητος Ντιάνα (θεά κυνηγός που σχετίζεται με τα άγρια ζώα και τα δάση και αντιστοιχεί στην ελληνική θεά Άρτεμις) στον Αβεντίνο Λόφο. Υποστηρίζεται από ιστορικούς ότι η Ντιάνα επιλέχθηκε ως κεντρική θεότητα από τον Τύλλιο καθώς είχε ως πρότυπό του τη Μασσαλία, η οποία είχε κυριαρχήσει σε μεγάλο μέρος της Μεσογείου.
Η κόρη του Σέρβιου, Τύλλια, παντρεύτηκε τον γιο ή ανιψιό του Πρεσβύτερου, τον συνονόματο Ταρκύνιο. Δυστυχώς το τέλος του Σέρβιου ήταν φρικτό και αποδείχτηκε πόσο λάθος ήταν η έγκριση που έδωσε στον γάμο αυτό.
Η Τύλλια, κόρη του Σέρβιου, αφού έπεισε τον άνδρα της να διεκδικήσει τον θρόνο (από τον πρώην δούλο), ζήτησε την στήριξη της γερουσίας την οποία εύκολα έλαβε. Αφού τα πέτυχε όλα αυτά, ο Ταρκύνιος πήγε με ένοπλη φρουρά και επιβλήθηκε ως νέος μονάρχης.
Όταν ο Τύλλιος διαμαρτυρήθηκε, ο Ταρκύνιος τον δολοφόνησε μετά από προτροπή της Τύλλιας. Στη συνέχεια η Τύλλια πήγε στο σημείο που βρισκόταν το άψυχο σώμα του πατέρα της και πέρασε με την άμαξα πάνω από το σώμα του.
Ο δρόμος αυτός ονομάστηκε Vicus Sceleratus (δρόμος της αναστάσεως ή της κακίας). Ο Λίβιος γράφει ότι οι ιερείς της οικογένειας του Ταρκύνιου ήταν εξοργισμένοι από αυτό το έγκλημα και τόνιζαν ότι μια βασιλεία που άρχισε τόσο άσχημα θα τελείωνε επίσης άσχημα.
Έτσι άδοξα θα τελειώσει η μοναρχία του Σέρβιου και την θέση του θα λάβει ο έβδομος βασιλιάς (τρίτος της ετρουσκικής δυναστείας) της Ρώμης, ο Ταρκύνιος ο Υπερήφανος.
(Στην φωτογραφία βλέπουμε την δολοφονία του Σέρβιου Τύλλιου από τον Λούσιο και τη γυναίκα του)
Πηγή: Ετρούσκοι, Τυρρηνοί ή Ρασίννες – Φίλοι Αρχαίας Ιστορίας
Ο Τύλλιος ήταν ο πρώτος βασιλιάς που δεν εξελέγη από τον λαό αλλά ανέβηκε στον θρόνο έχοντας κληρονομικό δικαίωμα.
Σύμφωνα με τον μύθο ο Σέρβιος ήταν δούλος στο σπίτι του Ταρκύνιου του Πρεσβύτερου και παντρεύτηκε την κόρη του. Ο γάμος έγινε δεκτός από τον Ταρκύνιο μέσω της προτροπής της γυναίκας του Τανακύλλας, η οποία είχε προφητικές δυνάμεις και είδε το μεγαλείο του. Όταν ο Τύλλιος έγινε μονάρχης η Τανακύλλα έγινε σύμβουλός του.
Η καταγωγή του έχει γίνει αντικείμενο διαφωνιών. Για τους σύγχρονους ιστορικούς, πιθανότατα ο Τύλλιος ήταν Λατίνος. Όμως ο αυτοκράτορας Κλαύδιος (βασίλευσε το 41 με 54 μ.Χ.) ο οποίος ήταν ιστορικός της Ετρουρίας, ανέφερε ότι ο Σέρβιος ήταν Ετρούσκος και κανονικά λεγόταν Μαστάρνα (Macstarna).
Όποια κι αν ήταν η καταγωγή του Τύλλιου, το σίγουρο είναι ότι συνέχισε την πολιτική των Ετρούσκων μοναρχών. Χώρισε τους πολίτες της Ρώμης σε πέντε τάξεις, ανάλογα με τον πλούτο, ενώ αναθεώρησε και τους θεσμούς της πόλεως. Λέγεται ότι αντικατέστησε τις αρχικές φυλές της Ρώμης από 21 νέες, 4 στο άστυ και 17 στις γύρω αγροτικές περιοχές. Στόχος ήταν η αύξηση των φορολογικών εσόδων αλλά και του δυναμικού του στρατού.
Πάντως πολλές από τις μεταρρυθμίσεις αυτές είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιήθηκαν πολύ αργότερα και απλώς να πιστώθηκαν σε αυτόν. Για παράδειγμα είναι πιθανών λανθασμένη η άποψη ότι σε αυτόν οφείλεται η εισαγωγή νομισμάτων αργύρου και χαλκού στη Ρώμη.
Επιπλέον, κατά την βασιλεία του Τύλλιου ο στρατός της Ρώμης απέκτησε το σύστημα των 60 εκατονταρχιών με 100 άνδρες εκάστη (συνολικά 6.000 άνδρες) και έτσι διπλασίασε τον ρωμαϊκό στρατό.
Στο θρησκευτικό κομμάτι, ο Σέρβιος ίδρυσε το παλαιότερο και σημαντικότερο ιερό της λατινικής θεότητος Ντιάνα (θεά κυνηγός που σχετίζεται με τα άγρια ζώα και τα δάση και αντιστοιχεί στην ελληνική θεά Άρτεμις) στον Αβεντίνο Λόφο. Υποστηρίζεται από ιστορικούς ότι η Ντιάνα επιλέχθηκε ως κεντρική θεότητα από τον Τύλλιο καθώς είχε ως πρότυπό του τη Μασσαλία, η οποία είχε κυριαρχήσει σε μεγάλο μέρος της Μεσογείου.
Η κόρη του Σέρβιου, Τύλλια, παντρεύτηκε τον γιο ή ανιψιό του Πρεσβύτερου, τον συνονόματο Ταρκύνιο. Δυστυχώς το τέλος του Σέρβιου ήταν φρικτό και αποδείχτηκε πόσο λάθος ήταν η έγκριση που έδωσε στον γάμο αυτό.
Η Τύλλια, κόρη του Σέρβιου, αφού έπεισε τον άνδρα της να διεκδικήσει τον θρόνο (από τον πρώην δούλο), ζήτησε την στήριξη της γερουσίας την οποία εύκολα έλαβε. Αφού τα πέτυχε όλα αυτά, ο Ταρκύνιος πήγε με ένοπλη φρουρά και επιβλήθηκε ως νέος μονάρχης.
Όταν ο Τύλλιος διαμαρτυρήθηκε, ο Ταρκύνιος τον δολοφόνησε μετά από προτροπή της Τύλλιας. Στη συνέχεια η Τύλλια πήγε στο σημείο που βρισκόταν το άψυχο σώμα του πατέρα της και πέρασε με την άμαξα πάνω από το σώμα του.
Ο δρόμος αυτός ονομάστηκε Vicus Sceleratus (δρόμος της αναστάσεως ή της κακίας). Ο Λίβιος γράφει ότι οι ιερείς της οικογένειας του Ταρκύνιου ήταν εξοργισμένοι από αυτό το έγκλημα και τόνιζαν ότι μια βασιλεία που άρχισε τόσο άσχημα θα τελείωνε επίσης άσχημα.
Έτσι άδοξα θα τελειώσει η μοναρχία του Σέρβιου και την θέση του θα λάβει ο έβδομος βασιλιάς (τρίτος της ετρουσκικής δυναστείας) της Ρώμης, ο Ταρκύνιος ο Υπερήφανος.
(Στην φωτογραφία βλέπουμε την δολοφονία του Σέρβιου Τύλλιου από τον Λούσιο και τη γυναίκα του)
Πηγή: Ετρούσκοι, Τυρρηνοί ή Ρασίννες – Φίλοι Αρχαίας Ιστορίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου