Η ταπείνωση των Ετρούσκων και το τέλος του οκταετούς πολέμου (359-351 π.Χ.) με τη Ρώμη

του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος

Οι Ρωμαίοι παρά τις νίκες τους κατά των Ετρούσκων (βλ. Β' μέρος ΕΔΩ: https://bit.ly/3dbB9ng ) θέλησαν να απαντήσουν δυναμικά σε όσους λίγο πριν είχαν στραφεί εναντίον τους. Στόχος τους το 533 π.Χ. έγινε η ετρουσκική πόλη Άγυλλα (ή Καιρέα) της οποίας πολλοί νεαροί άνδρες είχαν συμμετάσχει στις επιθέσεις κατά των ρωμαϊκών αλατοποιείων και φαίνεται ότι μεγάλο μέρος των λεηλασιών μεταφέρθηκε στην ετρουσκική πόλη. Ο ύπατος Μάρκος Βαλέριος Πουμπλίκολας, ο οποίος εκείνη την εποχή πολεμούσε τους Ουόλσκους, ανακλήθηκε από την σύγκλητο και αφού έλαβε εντολή να διορίσει κάποιον δικτάτορα επέλεξε τον Τίτο Μάνλιο, γιο του Λούσιου, και αμέσως δόθηκε εντολή για εκστρατεία κατά των Ετρούσκων των Άγυλλων (Caere) και των Φαλερίων (Falerii).

Ρώμη εναντίον Ταρκυνίας & Φαλερίων: Ο Μάρκιος Ρούτιλος διαλύει τους Ετρούσκους (Β’ μέρος)

του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος

Το 357 ολοκληρώθηκε με την καταδίκη των Φαλερίων από τους Ρωμαίους λόγω της βοήθειας που προσέφεραν οι πρώτοι στην Ταρκυνία και το 356 ο ύπατος Φάμπιος Αμπούστος κήρυξε τον πόλεμο εναντίον και των δύο πόλεων. Την ίδια στιγμή ο άλλος ύπατος, ο Μάρκος Ποπίλιος Λαένας συνέχιζε τον πόλεμο εναντίον του Τίβολι.

Όταν ο ρωμαϊκός στρατός έφτασε απέναντι στα στρατεύματα Ταρκυνίων και Φαλερίων είδαν μια εικόνα που τους γέμισε τρόμο. Οι ιερείς των Ετρούσκων κρατούσαν πυρσούς και σχέδια που θύμιζαν ερπετά και συγκεκριμένα φίδια. Οι Ρωμαίοι άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητοι και να επιστρέφουν στο στρατόπεδό τους όμως ο ύπατος άρχισε να τους λέει πόσο άνανδροι θα είναι εάν δεν επιστρέψουν στη μάχη.

Ρώμη εναντίον Ταρκυνίας: Η σκληρή σύγκρουση ξεκινάει (Α’ μέρος)

του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος

Μετά τον τριετή πόλεμο (389-386) κατά τον οποίο οι Ρωμαίοι κατατρόπωσαν τους Ετρούσκους, τους Ουόλσκους αλλά και τους Λατίνους οι Ετρούσκοι για πολλά χρόνια δεν τόλμησαν να επιτεθούν στους Ρωμαίους. Μέχρι το 359 π.Χ. η Ρώμη είχε άλλα μέτωπα να ασχοληθεί, όπως πολέμους με τους Ουόλσκους, τους Σαβίνους, τους Γαλάτες. Φυσικά δεν έλειπαν και οι εμφύλιοι, καθώς τα εσωτερικά προβλήματα ήταν πολλά.

Το 360, εποχή που στη Ρώμη ύπατοι ήταν ο Γάιος Ποετίλιος Μπάμπλος και ο Μάρκος Φάμπιος Αμπούστος και ο Φάμπιος πολεμούσε τους Έρνικες, ορίστηκε δικτάτορας ο Κουίνκτιος Σερβίλιος Αχάλα με αποστολή, μαζί με τον Ποετίλιο, να τιμωρήσουν την σαβινική πόλη Τίβουρ (Tibur-σημερινό Τίβολι) η οποία είχε βοηθήσει τους Γαλάτες μετά από μια μεγάλη ήττα τους και τους άνοιξε τις πύλες της πόλης συμμαχώντας μαζί τους.

Η συμμετοχή των Ετρούσκων στην Σικελική εκστρατεία

του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος

Η σικελική εκστρατεία, η οποία ξεκίνησε το 415 π.Χ και ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 413 π.Χ. αποδείχθηκε καταστροφική για την αθηναϊκή ηγεμονία και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην τελική ήττα της στον Πελοποννησιακό πόλεμο λίγα χρόνια μετά από την Σπάρτη και τους συμμάχους της.
Στο παρόν άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με τον πόλεμο αυτό καθεαυτό αλλά με μια σχετικά άγνωστη ιστορία κατά την διάρκεια της εκστρατείας.

Πρόκειται για τη συμμαχία των Αθηναίων με τους Ετρούσκους, όταν οι πρώτοι έπλευσαν στην Ιταλία ψάχνοντας για συμμαχίες. Όπως μας αναφέρει ο Θουκυδίδης στο 7ο βιβλίο του σχετικά με τις συμμαχίες Αθηναίων και βαρβάρων στον σικελικό πόλεμο: "Εκ των βαρβάρων, οι Αθηναίοι είχαν με το μέρος των τους Εγεσταίους, οι οποίοι επροκάλεσαν την επέμβασίν των, και τους περισσοτέρους Σικελούς, εκτός δε της Σικελίας, μερικούς Τυρρηνούς, οι οποίοι είχαν διαφοράς προς τους Συρακουσίους, και Ιάπυγας μισθοφόρους". Οι Ετρούσκοι ονομάζονταν από τους Έλληνες Τυρρηνοί, ενώ οι ίδιοι οι Ετρούσκοι αποκαλούσαν τους εαυτούς τους Ρασίννες.

ΒΙΝΤΕΟ - Αρχαία Ελίκη: Η ιστορία και καταστροφή της "υποβρύχιας Πομπηίας"

Ανασκαφή ετρουσκικού τάφου στην Κορσική έφερε στο φως πλούσιους θησαυρούς

του Νικολάου Π. Παππά, Πολιτικού Επιστήμονος

Γάλλοι ερευνητές του ινστιτούτου INRAP ανέσκαψαν ετρουσκικό τάφο στην Αλερία της Κορσικής αποκαλύπτοντας πλούσιους αρχαιολογικούς θησαυρούς.

Ο τάφος αυτός ανακαλύφθηκε τον Μάρτιο του 2019 κάτω από μια τεράστια ρωμαϊκή νεκρόπολη και έναν χρόνο μετά η ανασκαφή ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία.