του Νικολάου Π. Παππά. Πολιτικού Επιστήμονος
Η Ελευσίνα μπορεί να αποτελεί μια από τις σημαντικότερες και τις ιερότερες περιοχές της παγκόσμιας ιστορίας, όμως στην Ελλάδα κάποιοι επιμένουν να της φέρονται σαν να είναι ένα τελευταίας κατηγορίας χωριό.
Από που να αρχίσει και να τελειώσει κανείς. Η Ελευσίνα επιλέχθηκε το 2016 ως Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα για το 2021, με την ευκαιρία μάλιστα της συμπλήρωσης των 200 ετών από την ελληνική επανάσταση. Η πόλη έχει μια μοναδική ευκαιρία να αποκτήσει και πάλι ταυτότητα, να αναδείξει τον πλούτο της, όμως προς το παρόν κάποιοι συνεχίζουν να την αντιμετωπίζουν με αδιαφορία.
Ας ξεκινήσουμε από το Υπουργείο Πολιτισμού. Για την προηγούμενη ηγεσία προτιμούμε να μην πούμε τίποτα, η τραγικότητά τους ήταν εμφανέστατη. Όμως ας μιλήσουμε για το σήμερα. Η νέα υπουργός, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε τον Ιούλιο από βήματος της βουλής ότι είναι άμεση προτεραιότητα της κυβερνήσεως και εθνικής σημασίας υπόθεση η ανάδειξη της πόλης. Μάλιστα ανέφερε πως η σύγχρονη ιστορία της πόλης είναι συνδεδεμένη με τη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας (το εάν αυτό είναι θετικό μπορεί να το κρίνει ο καθένας με την κρίση και τα μάτια του).
Τρεις μήνες μετά τις βαρύγδουπες δηλώσεις της Υπουργού τί έχει γίνει για την “εθνικής σημασίας υπόθεση”; Σχεδόν τίποτα. Το Υπουργείου Πολιτισμού, το Υπουργείο Εσωτερικών και άλλοι φορείς που εμπλέκονται έχουν κάνει ελάχιστες προσπάθειες για να ξεπεραστούν το νομικά και τα γραφειοκρατικά προβλήματα (επιφυλασσόμεθα για το μέλλον).
Τα έργα υποδομής βρίσκονται τραγικά πίσω, κάνοντας διεθνώς ρεζίλι τη χώρα για άλλη μια φορά. Ο νέος δήμαρχος Ελευσίνας, Αργύρης Οικονόμου, ανέλαβε μόλις πρόσφατα τα καθήκοντά του και υποσχέθηκε συνάντηση με την υπουργό ώστε να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες. Μένει να κριθεί το επόμενο διάστημα για το πόσο γρήγορα μπορεί να κινηθεί ώστε η χώρα μας και η πόλη να αποκαταστήσουν τη λαβωμένη της αξιοπιστία. Προς το παρόν έχει κάνει κάποιες συναντήσεις και ευχόμαστε να μην μείνει εκεί.
Όμως ο χορός των ευθυνών δεν σταματάει εκεί. Ακόμη και το Διοικητικό Συμβούλιο του “Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2021”, το οποίο θα έπρεπε να είναι μπροστάρης στην σωστή προώθηση της πόλης είναι (κι αυτό) κατώτερο των περιστάσεων:
-το καλλιτεχνικό πρόγραμμα παραμένει ημιτελές
-ανολοκλήρωτο το επιχειρησιακό σχέδιο
-προσωπικές έριδες μεταξύ των στελεχών
-καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των προτάσεων χορηγίας και στη δημιουργία υποδομών για τη φιλοξενία των εκδηλώσεων
-ελλιπές επικοινωνιακό πρόγραμμα.
Πριν λίγες ημέρες ο νέος δήμαρχος ζήτησε την παραίτηση όλων των μελών του τότε Δ.Σ και ανακοίνωσε ένα νέο σχήμα.
Τέλος θα πρέπει να γίνει και μια αναφορά στην τοπική κοινωνία η οποία μουδιασμένη διστάζει(;) να αντιδράσει στα εγκλήματα που γίνονται κατά της πόλεώς της και παρακολουθεί σιωπηλή τις εξελίξεις. Αυτό θα πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ να αλλάξουν όλα. Η πόλη αλλά και ο αρχαιολογικός χώρος της πρέπει να αποκτήσουν τη θέση που τους αξίζει στον τουριστικό αλλά και τον πολιτιστικό χάρτη. Η υποβαθμισμένη Ελευσίνα αξίζει και πρέπει να γίνει πρότυπο για άλλες πόλεις της Ελλάδος αλλά και της Ευρώπης.
Ο σύγχρονος Αλάριχος* δεν είναι μόνο οι πολιτικοί (κυβερνήσεις και τοπική αυτοδιοίκηση), είμαστε και όλοι εμείς που αδιαφορούμε για τον τόπο αυτό. Ας γίνουμε, λοιπόν, οι νέοι Κελεοί (πρώτος οικιστής της αρχαίας Ελευσίνας) κι ας επανιδρύσουμε την πόλη με την μεγάλη ευκαιρία που της παρουσιάστηκε. Ας γίνει το 2021 γιορτή για τη χώρα αλλά και την Ελευσίνα…
Υ.Γ. Η κοινωνία δεν θα πρέπει για πολλοστή φορά να… περιμένει να δει τί θα κάνουν οι άλλοι”, θα πρέπει να κινητοποιηθεί και να δείξει ενωμένη σαν μια γροθιά στην κυβέρνηση, στην περιφέρεια αλλά και στον νέο δήμαρχο ότι θα τους παρακολουθεί ανά πάσα στιγμή και ότι οποιαδήποτε καθυστέρηση θα αποδοκιμαστεί με σκληρό τρόπο.
*Ο Αλάριχος ο Α’ ήταν βασιλιάς των Βησιγότθων ο οποίος εισέβαλε στην βυζαντινή αυτοκρατορία και κατέστρεψε δεκάδες πόλεις λεηλατώντας τες. Μεταξύ αυτών ήταν και η Ελευσίνα η οποία, μετά από την καταστροφή αυτή, δεν μπόρεσε να ανακάμψει και χάθηκε από την ιστορία για αιώνες.
Η Ελευσίνα μπορεί να αποτελεί μια από τις σημαντικότερες και τις ιερότερες περιοχές της παγκόσμιας ιστορίας, όμως στην Ελλάδα κάποιοι επιμένουν να της φέρονται σαν να είναι ένα τελευταίας κατηγορίας χωριό.
Από που να αρχίσει και να τελειώσει κανείς. Η Ελευσίνα επιλέχθηκε το 2016 ως Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Πρωτεύουσα για το 2021, με την ευκαιρία μάλιστα της συμπλήρωσης των 200 ετών από την ελληνική επανάσταση. Η πόλη έχει μια μοναδική ευκαιρία να αποκτήσει και πάλι ταυτότητα, να αναδείξει τον πλούτο της, όμως προς το παρόν κάποιοι συνεχίζουν να την αντιμετωπίζουν με αδιαφορία.
Ας ξεκινήσουμε από το Υπουργείο Πολιτισμού. Για την προηγούμενη ηγεσία προτιμούμε να μην πούμε τίποτα, η τραγικότητά τους ήταν εμφανέστατη. Όμως ας μιλήσουμε για το σήμερα. Η νέα υπουργός, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε τον Ιούλιο από βήματος της βουλής ότι είναι άμεση προτεραιότητα της κυβερνήσεως και εθνικής σημασίας υπόθεση η ανάδειξη της πόλης. Μάλιστα ανέφερε πως η σύγχρονη ιστορία της πόλης είναι συνδεδεμένη με τη βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας (το εάν αυτό είναι θετικό μπορεί να το κρίνει ο καθένας με την κρίση και τα μάτια του).
Τρεις μήνες μετά τις βαρύγδουπες δηλώσεις της Υπουργού τί έχει γίνει για την “εθνικής σημασίας υπόθεση”; Σχεδόν τίποτα. Το Υπουργείου Πολιτισμού, το Υπουργείο Εσωτερικών και άλλοι φορείς που εμπλέκονται έχουν κάνει ελάχιστες προσπάθειες για να ξεπεραστούν το νομικά και τα γραφειοκρατικά προβλήματα (επιφυλασσόμεθα για το μέλλον).
Τα έργα υποδομής βρίσκονται τραγικά πίσω, κάνοντας διεθνώς ρεζίλι τη χώρα για άλλη μια φορά. Ο νέος δήμαρχος Ελευσίνας, Αργύρης Οικονόμου, ανέλαβε μόλις πρόσφατα τα καθήκοντά του και υποσχέθηκε συνάντηση με την υπουργό ώστε να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες. Μένει να κριθεί το επόμενο διάστημα για το πόσο γρήγορα μπορεί να κινηθεί ώστε η χώρα μας και η πόλη να αποκαταστήσουν τη λαβωμένη της αξιοπιστία. Προς το παρόν έχει κάνει κάποιες συναντήσεις και ευχόμαστε να μην μείνει εκεί.
Όμως ο χορός των ευθυνών δεν σταματάει εκεί. Ακόμη και το Διοικητικό Συμβούλιο του “Ελευσίνα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2021”, το οποίο θα έπρεπε να είναι μπροστάρης στην σωστή προώθηση της πόλης είναι (κι αυτό) κατώτερο των περιστάσεων:
-το καλλιτεχνικό πρόγραμμα παραμένει ημιτελές
-ανολοκλήρωτο το επιχειρησιακό σχέδιο
-προσωπικές έριδες μεταξύ των στελεχών
-καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των προτάσεων χορηγίας και στη δημιουργία υποδομών για τη φιλοξενία των εκδηλώσεων
-ελλιπές επικοινωνιακό πρόγραμμα.
Πριν λίγες ημέρες ο νέος δήμαρχος ζήτησε την παραίτηση όλων των μελών του τότε Δ.Σ και ανακοίνωσε ένα νέο σχήμα.
Τέλος θα πρέπει να γίνει και μια αναφορά στην τοπική κοινωνία η οποία μουδιασμένη διστάζει(;) να αντιδράσει στα εγκλήματα που γίνονται κατά της πόλεώς της και παρακολουθεί σιωπηλή τις εξελίξεις. Αυτό θα πρέπει να σταματήσει. Πρέπει να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ να αλλάξουν όλα. Η πόλη αλλά και ο αρχαιολογικός χώρος της πρέπει να αποκτήσουν τη θέση που τους αξίζει στον τουριστικό αλλά και τον πολιτιστικό χάρτη. Η υποβαθμισμένη Ελευσίνα αξίζει και πρέπει να γίνει πρότυπο για άλλες πόλεις της Ελλάδος αλλά και της Ευρώπης.
Ο σύγχρονος Αλάριχος* δεν είναι μόνο οι πολιτικοί (κυβερνήσεις και τοπική αυτοδιοίκηση), είμαστε και όλοι εμείς που αδιαφορούμε για τον τόπο αυτό. Ας γίνουμε, λοιπόν, οι νέοι Κελεοί (πρώτος οικιστής της αρχαίας Ελευσίνας) κι ας επανιδρύσουμε την πόλη με την μεγάλη ευκαιρία που της παρουσιάστηκε. Ας γίνει το 2021 γιορτή για τη χώρα αλλά και την Ελευσίνα…
Υ.Γ. Η κοινωνία δεν θα πρέπει για πολλοστή φορά να… περιμένει να δει τί θα κάνουν οι άλλοι”, θα πρέπει να κινητοποιηθεί και να δείξει ενωμένη σαν μια γροθιά στην κυβέρνηση, στην περιφέρεια αλλά και στον νέο δήμαρχο ότι θα τους παρακολουθεί ανά πάσα στιγμή και ότι οποιαδήποτε καθυστέρηση θα αποδοκιμαστεί με σκληρό τρόπο.
*Ο Αλάριχος ο Α’ ήταν βασιλιάς των Βησιγότθων ο οποίος εισέβαλε στην βυζαντινή αυτοκρατορία και κατέστρεψε δεκάδες πόλεις λεηλατώντας τες. Μεταξύ αυτών ήταν και η Ελευσίνα η οποία, μετά από την καταστροφή αυτή, δεν μπόρεσε να ανακάμψει και χάθηκε από την ιστορία για αιώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου